Klassieke Homeopathie
Willem Beekman
Geschiedenis van de homeopathie.
Aan het eind van de 19e eeuw, toen de homeopathie inmiddels stevig gevestigd was met geweldige resultaten, kwam een nieuwe tijdsgedachte op: het materialisme.
Voor de wetenschap betekende dat: wat je niet kunt zien (aantonen) en daarmee manipuleren door fysiek ingrijpen (en dat niet steeds herhalen kunt) heeft geen wetenschappelijke gronden. Newton, Pasteur en Koch bewezen dat in ieder geval enkele ziekten door microben veroorzaakt werden.
Virchov claimde een gedachte die heel veel navolging heeft gekregen in het medische onderzoek nl. dat ziekte begrepen kan worden door het lichaam als opgebouwd uit cellen te beschouwen. De 'vitale' gedachte vanuit de homeopathie raakte daarmee wetenschappelijk in die tijd van de baan. In de Verenigde Staten met name had de homeopathie in de 19e eeuw grote navolging gekregen, vooral op de Universiteiten.
Er bestonden grote homeopathische ziekenhuizen voor volwassenen en kinderen en ook voor geesteszieken. Er ontstond echter in het begin van de nu vorige eeuw druk vanuit de toen bestaande nieuwe (medische)wetenschap.
Financiële investeringen in research voor nieuw medicijngebruik zoals we dat nu kennen namen een vogelvlucht. Binnen de homeopathie begon zich echter ook een splitsing in gedachten yoor te doen.
Een stroming geleid door de Engelse homeopaten Dudgeon en Hughes werd een researchgedachte om strikt vanuit de letterlijke pathologische provings (uitkomsten van de testen van werking van stoffen op de gezonde mens) te werken. Een Amerikaanse trend, geleid door de homeopaten Hering en Kent (die weer geïnspireerd waren door de Zweed Swedenborg) werd om de mentale en emotionele beelden die bij een ziekte horen uitgebreid te koppelen aan het homeopathische middel. Deze uitgangspunten werden naar elkaar gebracht.
De Amerikaanse gedachteontwikkeling van Hering en Kent, de zogenaamde Kentiaanse methode om mentale en emotionele beelden uitgebreid te belichten samen met de fysieke symptomen en tegelijk ook het gebruik van hoge verdunningen, potenties, kwam steeds verder af te liggen van de wending die de medische wetenschap had genomen.
Door de druk van de tijdsgedachte werd homeopathie uiteindelijk verboden als geneeskunst in Amerika. Europa is in de praktijk, niet in de wet gevolgd. Ze heeft altijd opleidingen in de homeopathie behouden.
De oudste opleiding in Nederland bevindt zich in Hilversum (nu meer dan 100 jaar).In de laatste honderd jaar zijn steeds kleine groepen artsen en homeopaten geweest die de homeopathie hebben uitgeoefend.
Slechts de laatste dertig jaar zien we weer een grotere opkomst van de homeopathie met meer opleidingen, onderzoekers en schrijvers omdat het algemene (wetenschappelijke) kennisniveau opnieuw een andere wending heeft gekregen.